இறைவி சிந்தனைக்களம்

 Disconnect (சிறுகதை) ஒரு திருமணத்தரகரிடம் அப்பா பேசிக்கொண்டிருக்கிறார், "என் பொண்ணுக்கு ஒரு நல்ல பையனா பாருங்க தரகரே. ஒரே பொண்ணு, ரொம்ப செல்லமா வளர்த்துட்டேன்.  அவள கண்கலங்காம, ரொம்ப நல்லா பாத்துக்குற பையனா பாருங்க" "அதுக்கென்னங்க நல்ல பையனா, உங்க பொண்ண நல்லா பாத்துக்குற பையனாவே பாத்துடுவோம்" என்றார் தரகர். உள்ளே சமையலறையில் நின்றுகொண்டிருந்த மகிஷா அமைதியாக கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு மாதத்திற்குமுன் பிரபுவிடம் ஏற்பட்ட சண்டை, பிரிவால் கொஞ்சம் யோசனையாகவே இருந்தாள்.  (அவளது அலைபேசி ஒலித்தது...) அழைப்பது தன் தோழி சத்யாவாகத்தான் இருக்கும் என்ற எண்ணம் வந்தது. திரையைப்பார்த்தாள் அவளேதான். அழைப்பை ஏற்று மிகுந்த சலிப்போடு "என்ன..."  என்றாள். "ஏய்... பிரபு எப்பவும்போல எனக்கு கூப்பிட்டே இருக்கான்டி. உங்கிட்ட பேசனும் பேசனும்னு ரொம்ப கெஞ்சுறான்டி. இங்கபாரு மகிஷா... ஒன்னு ஏன் அவன வேண்டாம்னு சொல்றன்னு அவன்கிட்ட சொல்லு. இல்லாட்டி எங்கிட்டியாவது சொல்லு. எதுவுமே இல்லாம ஏன்டி இத்தன திமிரு பண்ற..." என்றாள் சத்யா கொஞ்சம் கோவமும் சலிப்புமாக.  பதிலெதுவும் பேசாமல் அழை...

  கூட்டம் உங்களுக்கு தெரிந்த அளவில் கூட்டம் என்றவுடன் எந்தெந்த இடங்களெல்லாம் நினைவுக்கு வரும்..? 1)சந்தை, நியாயவிலைக்கடை, பல்பொருள் அங்காடி, பேருந்து நிலையம், கோயில்... 2)பள்ளிக்கூடம், கல்லூரி, திரையரங்கம், ஆன்மிக சொற்பொழிவு... ஏன் இரண்டாக பிரித்து எழுதியிருக்கிறேன்? முதலாவதாக இருப்பது தனிமனித மனம் இயங்கிக்கொண்டிருக்கும் இடங்கள். அங்கு எல்லோருக்கும் பொருந்தும் ஒரு பொதுவிடயத்தை அவர்கள் மத்தியில் சொல்ல முடியாது. ஆனால், இரண்டாவதாக உள்ள இடங்களில் எல்லோருக்குமான ஒரு பொதுவிடயத்தை உங்களால் பேசமுடியும்.  பள்ளி - கல்லூரியில், ஒரு ஆசிரியர் பேசுவார், 60 மாணவர்கள் கேட்பார்கள். இங்கு தலைமை, ஆசிரியர். திரையரங்கின் திரையில் ஒரு இயக்குனரின் சிந்தனை நடிகரின் வழி பேசும், 500 பேர் அமைதியாக பார்த்தும் கேட்டும் இரசிப்பர். இங்கு தலைமை, நடிகர். ஆன்மிக சொற்பொழிவும் அப்படித்தான். இங்கு தலைமை, ஆன்மிகவாதி.  ஒரு அரசியல்வாதிக்கு இப்படியான கூட்டமே தேவை. அதுதான் அவர்களின் மூலதனம். சிலநேரங்களில் அவர்களுக்காகவே கூடும் கூட்டத்தை பயன்படுத்துவர். இன்னும் தேவைப்படும்போது இரண்டாவதாக சொல்லப்பட்ட இடங்களின் தலைவ...

  பட்டாம்பூச்சி பறந்துகொண்டிருந்ததால்தான் அதை உங்களுக்கு பிடித்தது. கூட்டுப்புழுவாக இருந்தபோது இல்லை.  உங்களுக்கு பட்டாம்பூச்சியைப்பிடிக்கும் என்பதற்குள் இருக்கும் பொருள், அதன் விடுதலை, அதன் வண்ணங்கள், அதன் தோற்றம் என எல்லாம் சேர்ந்துதானே தவிர வேறென்ன..? அதை கையில் பிடித்துவைத்து ரசிக்க வேண்டும் என்று நினைத்தால், அதன் விடுதலை இல்லாமல் போகிறது. அதன் அழகில் சிறகை பறித்தோ அல்லது அதன் வண்ணங்களை வழித்தோ எடுத்துக்கொண்டால் அதன் தோற்றம் வீணாய் போகிறது. ஒரு மனிதரின் மீது நான் அன்பு செய்கிறேன் என்கிற பெயரில், அவரை உடைமைப்பொருளாக கருதும்போது ஏற்படும் விளைவு இப்படித்தான் இருக்கும். முழுமை முற்றும் தொலைந்து, ஏதோவொரு குறைபட்ட நிலையே அங்கு நிற்கும். நான் உனது குரு, நாங்கள் உனது பெற்றோர்கள், நான் உன் காதலர், நான் உன் இணை என எது ஒன்றை முன்னிருத்தி உரிமை கோரினாலும் அங்கு அந்த பட்டாம்பூச்சிக்கு நடந்ததேதான் நடக்கும். ஆனால், பாசம், அக்கறை போன்ற திரைகளால் இது மறைக்கப்படும். அக்கறை என்பதே ஒருவகை மென்மையான அதிகாரப்போக்குதான். மனிதர்கள் ஒரு பறவையைப்போன்ற விடுதலையை வேண்டவில்லை. வீட்டுக்குள் சுற்றிவரும்...